Trick or Treat!

1 van Noa's wensen voor we weg gingen was Halloween vieren. Dus vanavond was het zover. We hadden al 2 piraten jurken gescoord en een halloween emmertje om het snoep in te collecteren. Wat waren ze trots.
En wat was het leuk! Die kinderen helemaal stuiterend van de spanning! We zijn net terug van een rondje Trick or Treating in de wijk. Mat zijn zus Hailee kwam hierheen met 3 van haar 4 kinderen. Noa is heel erg leuk met haar oudste dochter Zara. Ze zijn echt 2 tutten. Haren doen, make-up en lopen de hele dag hand in hand. De taalbarriere is voor kinderen totaal niet belangrijk. Heel leuk!

Afgelopen zaterdag waren we dus bij Hailee en Tim thuis om de verjaardag van kleine Noah te vieren. Mijn meiden hebben de dag van hun leven gehad. Spelen, spelletjes, zwemmen en veel kindjes! En nogmaals, geen probleem met de communicatie, zij snappen elkaar prima......

Zondag was een heerlijke dag! We zijn met een hele club naar Wavebreak Island gevaren met Maurits zijn boot. We hebben ons op een strandje geinstalleerd en met Mau zijn boot zijn we gaan wakeboarden en gaan tuben. Nou....in beide ben ik niet zo goed! Gil daarentegen staat zo op en waveboard weg. Zelfs met 1 hand! Ach, gelukkig heb ik andere kwaliteiten (?). We hebben heel gelachen!
Om 4 uur begon Peter zijn wedstrijd. (Anke was inmiddels naar huis met de kids en wij hebben ons naar Robina Stadium gehaast) Gold Coast United tegen Newcastle Jets, die gewonnen werd met 3-1! Leuk om mee te maken aan de andere kant van de wereld en nog leuker om ze te zien winnen. Ook heel erg leuk om te zien wie Steph haar vriendinnen hier zijn. Leuke meiden allemaal!
Om deze ietswat drukke dag af te sluiten zijn we lekker Thais gaan eten met Steph, Peet, Dion, Steffi en Matt. Heel gezellig en een heel erg leuke tent ook.... Midden in Surfers Paradise.
Sufers Paradise is zo'n plek waar ik wel kan aarden. Hippe clubs, coctailbars en heerlijke winkels vol troep. Heel hip en happening, ik hou ervan!
Tijdens het eten brak de hemel los. Ik heb nog nooit zo'n bliksem gezien als gisteravond. En zoals mijn goede vrienden weten: ik haat onweer, dus ik was blij dat we thuis waren! Maar dit was echt zo'n heerlijke vakantiedag waar ik er nog wel 1000 van wil!
Helaas zit het weer wel een beetje tegen hier.... En heb ik nog maar 8 dagen over hier... (echt niet kicken hoe snel de tijd gaat!)

Vandaag zijn we bij Bradley en Beverley langs geweest. Hij is ooit met mijn tante samen geweest en kwam in mijn jeugd elk jaar naar Nederland. Ik zie hem als een oom. Leuk om bij te kletsen en nog leuker om eindelijk te zien waar zij wonen. Echt Australisch. We hebben 'morning tea' gehad en bij gepraat, en geloof mij, daar houdt Bradley erg van....praten!

Morgen vertrekken we naar Noosa. Noosa ligt ongeveer 200 km noordelijker van Brisbane.
Het is een badplaats met een boulevard en veel gezelligheid. Ook zijn er de Everglades die je kunt bezoeken, wat mij wel wat lijkt.
We verblijven in The Islander aan het strand. Mijn tante en oom gingen er vroeger heen met Stef en Mau. Ik ben dus benieuwd. Er is ook een lekker zwembad bij, dus de meisjes zullen het er leuk hebben.

Ik wil er absoluut niet aan denken, maar hierna hebben we nog maar 4 dagen over. Echt balen! Ik heb het hier heel erg naar mijn zin en denk dat ik hier toch nog eens terug ga komen. Ik snap ook dat veel Nederlanders hierheen komen en blijven. Het is hier, net als bij ons, allemaal goed geregeld. En het heeft alles. Zelfs lekkere melk, die vind ik normaal niet te drinken in het buitenland..... En uiteraard een beter klimaat. (althans, dat zeggen ze ;-) wij moeten het nog krijgen!)

Tot na Noosa!

Mount Tamborine

Das lang geleden! Maar de tijd gaat hier ook zo snel!
Inmiddels is mijn koffer terecht. Dus dat is fijn.


Afgelopen zondag zijn we naar Dreamworld geweest met Stephanie, Peter, Dion, Hailey (zus Matt), Tim (zwager Matt) en hun 4 kinderen Jacob, Zara, Thomas en Noah. Een drukke gezellige boel dus. Dreamworld is een leuk pretpark. Voor jong en voor oud, dus wij hebben het ook leuk gehad. Er is een 'kinderboerderij' waar je de koala's kunt aaien en de kangeroes eten kunt geven. Voor ons dus erg bijzonder! Gaande de dag werd Faya zieker en zieker.
Dus maandag hebben we het rustig aan gedaan en zijn we naar de Wivenhoe Dam geweest. Deze voorziet Brisbane van water in tijden van droogte. Ik had het idee dat we naar een industrieel iets gingen kijken, maar niets is minder waar. Het is een prachtig park! We hebben er een wandeling gemaakt en maakte natuurlijk weer iets heel bijzonders mee. We hebben een wilde koala in de boom zien zitten. En dat is voor Aussies ook heel bijzonder. Koala's laten zich over het algemeen niet zien. Stef, Matt en Lies waren zelf ook verrast. Faya werd daarentegen nog zieker en dinsdag zijn we dus maar naar de arts geweest.
Ze heeft een middenoor ontsteking en bronchitis. Arm schaap. Dus een antibiotica kuur en we moeten volgende week terug naar de dokter, omdat ze in deze toestand niet mag vliegen..... (dat zou wat zijn, zeg!) Maar het gaat al een stuk beter met haar. Ze wordt weer vrolijker en krijgt praatjes. Ze is alleen nog erg moe. Dus rustig aan (hahahahaha, en dat zeg ik!)!


Woensdag zijn we vertrokken naar Mount Tamborine met Stef en Matt. Peter, Stephanie en Dion hebben ons daar ontmoet en we zijn over Gallery Walk gaan wandelen. Dat is een straatje vol leuke winkeltjes. Tamborine Mountain is een gebergte ongeveer 1000 meter hoog. Gehuld in regenwoud. Je kunt er van alles doen maar vooral veel wandelen.
's Middags zijn we naar de gloeiworm grot geweest. Heel erg leuk om te zien, maar ook leerzaam. Er liep een gids mee die vanalles vertelde. Hierna nog een heerlijke kop koffie bij The Polish Place en toen naar ons 'Chalet'. Nou ja, CHALET is een groot woord! Armoe troef! Maarja.... wel gezellig. De volgende ochtend O'Reilly's waar de vogels uit je hand komen eten (mijn schouders liggen open, leuk, hoor...). Hier hebben we een Tree Top Walk gedaan. Heel cool. Je loopt over een hangbrug tussen de boomtoppen. Halverweg kom je een enorme boom tegen waar je in kunt klimmen. Bovenin sta je 30 meter boven de grond! En... Omi en Noa gingen ook gewoon! Heel stoer!
Gister was de laatste dag. En hebben we Natural Bridge bezocht. Een prachtige waterval in een grot. Heel mooi! Eigenlijk weet ik niet hoe ik het allemaal moet verwoorden. Het is allemaal zo bijzonder....


Australie is vooral natuur en wildlife. Het is een mooi land en ongelofelijk hoe groot! Verder zijn de steden erg modern. Als hier iets oud of vervallen is, dan maken ze gewoon een nieuwe.....
En er is zo veel te doen. En de gedachte dat we over precies 2 weken thuis komen maakt mij een beetje verdrietig! We zijn al zwaar over de helft van onze trip! Maar al die mooie momenten pakt niemand ons meer af!


Vandaag gaan we naar de verjaardag van kleine Noah (neefje van Matt) hij wordt 1 jaar en we mogen op zijn feestje komen. Leuk voor de meiden ook. Lekker spelen, zwemmen en snoepen!
Verder staat er deze week nog wakeboarden an de Goldcoast, Trick or Treat met Halloween en Noosa op het programma.......


Ik heb er zin in......

G'day, mate!

Zo, nu eerst even de eerste indrukken van Australie.
Het is een verschrikkelijk mooi land. Veel wildlife en mooie natuur. En verder heel modern allemaal (doet Amerikaans aan).

We zijn, na 2 dagen bijkomen, gisteren walvissen gaan spotten. Stef en ik hadden niet echt het idee dat dat wat zou worden, het is immers einde seizoen. Maar niets was minder waar. We gingen met een zeewaardige boot vanaf de Gold Coast de open zee op. En daar was de zee best wild. Dat hebben een aantal medepassagiers geweten. Maar gelukkig hebben wij alles binnen weten te houden! We hebben ontzettend veel walvissen gezien! Zelfs een mamma met een baby walvis! Zo gaaf! Echt heel erg machtig om die grote beesten in hun natuurlijke habitat te zien. Toen we wegvoeren werden we gevolgd door een groep dolfijnen.........
Hierna voer het schip naar Stradbroke island. Je moet weten dat er voor de kust van Queensland erg veel kleine eilandjes liggen. Veel worden gebruikt voor recreatie en zijn alleen per boot te bereiken. Veel watersport, wildlife, vissen en idyllische strandjes. Zo ook Stradbroke Island. Na een heerlijke BBQ lunch zijn we op een wit strandje neergestreken en hebben we een beetje in de zon gelegen, gezwommen en kano gevaren.
Hierna gingen we terug naar de haven. Onderweg voerde de crew de zeearenden. Ook weer heel gaaf.

Soms denk je, jeetje, we maken zo veel mee, dat ik soms gewoon denk dat dit niet echt gebeurt.....

Vandaag zijn we naar Brisbane geweest. Echt een hele leuke, moderne stad. Mooie winkels. Ik had wel een horror moment. Ik raakte Faya kwijt. Ze holde het winkelcentrum uit met de mededeling 'ik ga naar pappa' en weg was ze. De menigte in.... Op zaterdagmiddag in een grote stad. Ik ben 5 minuten aan het zoeken geweest en het leek wel een half uur.... Iets wat ik niet meer hoop mee te maken!

Anyway, we zijn over de brug naar South Bank gelopen. Dit is heel cool. Daar is gewoon een 'strand met zwembaden' aangelegd en dat is toegankelijk voor iedereen. Er zijn daar ook bbq plekken publieke te gebruiken en een mooi aangelegd park. Er was vandaag een gezellige markt en live muziek. Deze kant van de Brisbane River is het culturele gedeelte. Hier zijn ook alle musea, die gratis toegang bieden aan iedereen. Allemaal erg goed geregeld dus. En zo is eigenlijk alles hier.

Het enige wat tegen valt zijn de prijzen. Een tros bananen bijvoorbeeld kost $8 (€6). Het leven is hier gemiddeld duurder dan bij ons.

Morgen gaan we gezellig met Peter, Stefanie en Dion naar Dreamworld. Een groot attractie park aan de Goldcoast, dat helemaal geweldig schijnt te zijn. Stef en Matt gaan ook met de zus (Hailey) en zwager (Tim) van Matt, met hun vier kinderen. Ik zeg gezellig!

Dan toch nog effe over mijn koffer. Hij is, schijnbaar, terecht. Ik heb gisteren en vandaag iemand gesproken van Air Asia. Ze zijn heel erg vriendelijk. Ze beloofde mij dat hij vandaag bezorgd zou worden. We spraken af dat ze hem in de achtertuin zouden zetten omdat wij naar Brisbane waren. Eenmaal thuis: STOND HIJ ER NIET! Helemaal bagger. Morgenochtend dus maar bellen.
Inmiddels zijn al mijn nieuwe kleren ook vuil en heb ik het een en ander al weer gewassen. Ik heb gelukkig wel wat, maar je wilt gewoon je EIGEN kleren hebben. To be continued........

Had ik maar......

Ik ben Little Miss Perfect. Dus voor ik weg ging had ik zo goed als overal aan gedacht. Ik had ook bedacht dat het misschien handig zou zijn als we de spullen over verschillende koffers te verdelen. Zodat wanneer er iets kwijt zou raken we toch ergens anders nog andere spullen en kleding hadden. Nee, dacht ik, nu sla ik door!

Nou, je raadt het al... Mijn koffer is zoek! Zo balen. Ik kon wel huilen op het vliegveld van Gold Coast! Al mijn mooie spullen!!! Ik ben niet materialistisch, maar wel erg gehecht aan mijn spullen.
Wij hebben iemand aangeschoten die ons verder ging helpen. Hij noteerde alles en stuurde ons naar de balie van AirAsia. Ik kan niet anders zeggen dat het meisje dat er stond, Sarah, mij enorm goed geholpen heeft. Ze vertelde ook wat ik allemaal bij mijn verzekering moest doorgeven en dat ik waarschijnlijk alles terug krijg wat ik aanschaf. Heel aardig. Ze vertelde dat zolang zij er werkt er nog nooit een koffer echt zoek is geraakt. Als ik geluk heb is hij er vrijdag, als ik pech heb maandag.

Ik ben dus maar aan het shoppen geslagen. Nog niet heel veel, maar in ieder geval het nodige voor vandaag en morgen. En.... Ik ben idd verzekerd, dus ik ga morgen nog even terug naar het winkelcentrum!

Over Australie kan ik nog niet veel zeggen, behalve dat mijn tante en oom prachtig wonen. Een schitterend meer vol Kaketoe's en zwarte zwanen. Het zwembad hebben we ook even uitgeprobeerd, maar is wel erg koud. Het is hier fris voor de tijd van het jaar, namelijk 23 graden. Koud hoor! :-)

De mensen zijn hier wel erg vriendelijk en behulpzaam. Zo stond er een jongen van mijn eigen leeftijd op om de meisjes met mij te laten zitten. Ik kan alleen maar zeggen dat ik ondanks de tegenslag van vandaag, zin heb ik de komende 20 dagen.

Come fly with me…...

Op het moment dat ik deze blog schrijf vliegen we boven Java. We zijn onderweg van Bali naar Kuala Lumpur om over te stappen naar Coolangatta (Goldcoast, Aus).

Het is prachtig in de lucht. Ik hou helemaal niet van vliegen, maar soms maakt het uitzicht een boel goed. Het toestel is niet vol, dus Anke zit met de meisjes op een bank en Gil en ik hebben een bank alleen. Prettig dus. Het geeft tijd om na te denken.

Bali was geweldig. Wat een leuke week hebben we gehad. Druk, maar het was het zo waard. We hebben alles gedaan wat we wilde, behalve massages (ja, ja, ik weet het…. Beetje dom).  Ik ga dan altijd weg met zo’n heimwee achtig gevoel.  Het is inderdaad een spirituele plek. De tempels en de offermandjes op de stoepen maken het zo anders dan de westerse landen waar ik ben geweest. Zelfs anders dan de Moslim landen waar ik ben geweest, hoewel je daar ook in een andere wereld stapt. De mensen zijn vriendelijk en willen het je naar de zin maken. Uiteraard wel voor een fooitje, want veel hebben ze niet daar. Zoals onze gids Yono al zei: Money talks here! En dat is echt waar. Alles voor geld. Het is ook wel triest als je een grietje van een jaar of 8 met haar jongere broertje ziet bedelen. Dat kan mijn moederhart niet zo heel goed handelen. Maar goed, daar vakantie vieren zorgt er al voor dat een aantal gezinnen het goed hebben omdat je voor werkgelegenheid zorgt.

Maar wat hebben we nou ook alweer gedaan de afgelopen dagen….

15 oktober was weer een dagje met Yono. We zijn begonnen met het rijden op olifant Ghandi, Doni en Maria in een olifantenpark. Heel gaaf. Vooral de kinderen (die schijnen nergens bang voor te zijn) vonden het heel erg leuk. Hierna kreeg je een lunch waar je even met een Oerang Oetan  mocht knuffelen. Dat is dus iets dat ik altijd al gewild heb! Zo leuk!!! Ze heette Monica en was 2 maanden jonger dan Faya. Ze vond Faya ook erg interessant, dus pakte haar arm en nam haar mee het restaurant door. Zo grappig!

(we vliegen inmiddels boven de Indische Oceaan….)

Hierna zijn we de auto weer ingegaan en naar de vulkaan Batur gereden. Ook hier betaal je weer om gewoon alleen maar de straat in te rijden om foto’s te nemen, heel bizar.  Maar mooi vergezicht en heel indrukwekkende vulkaan. De laatste uitbarsting was in 2001 en de lava zie je gewoon nog liggen. Hierna zijn we doorgereden naar Tirta Empul, de tempel met het heilige water. En oh , wat een hoop mensen die daar het reinigings ritueel uitvoeren. Ik ben zelf niet gelovig en begrijp geloven dus vaak niet zo goed. Maar dit vond ik wel mooi en ik had zelfs de behoefte om het ook te doen. Dus ik heb mijzelf ‘gereinigd’ met het heilige water uit de bron voor geluk. Hierop zei onze Yono: ‘Is niet nodig, Debby, kijk om je heen, je bent al gelukkig….”

 Daar loop je dan. Op zo’n mooie spirituele plek, gewoon gelukkig te zijn……

Uiteraard moesten we ook langs de Sawahs (rijstvelden). Waar ik het meest schone en mooie toilet van heel Bali heb gevonden, namelijk gewoon tussen de rijst. Volgens Yono zijn dat vitamientjes voor de rijst…. Dus…. Hierna reden we langs een…. Pfffh, turbulentie, heb ik zo’n fucking hekel aan! Nou ja, goed. We reden langs een koffie en cacao plantage waar we koffie van de Civet kat hebben gedronken. Die koffie wordt gemaakt van de uitwerpselen van de Civetkat, omdat deze koffiebonen eet. In Australie betalen mensen 40AUSD voor zo’n kop. Ik begrijp niet waarom, het smaakt naar….. je raadt het al, waar het vandaan komt!

Het was tijd om naar huis te gaan. We zaten nog achter Ubud dus het was nog wel een stukje naar huis. Yono , die altijd plan b en c in zijn hoofd heeft, had al bedacht dat we nog 1 ding gingen doen die dag….. Dus hij sloeg naar links en daar stonden we weer….voor het huis van Ketut Liyer! En deze keer had hij tijd voor Anke en mij.

Het was zo leuk! De man is 98 jaar oud (althans dat zegt hij) en zegt constant hoe blij hij is dat je er bent en hoe mooi je bent. Hij las mijn hand en vertelde mij dat ik een lang leven zal hebben. En dat er maar 2 kinderen zullen komen (das mooi, ik ben dus klaar! Gil daarentegen, gelooft niet in Goeroes!).Hij vertelde mij dat de mijn symbool de Maanbloem is.

Anke gaat opnieuw verliefd worden. Ketut had zelf ook wel interesse maar vertelde dat hij alleen niet meer kan zoenen omdat hij geen tanden meer heeft. Ook heeft hij geen energie voor seks meer!(ik herhaal dit letterlijk!) Hij zat mijn moeder zwaar te versieren! Mijn moeder haar symbool is de Lotusbloem. Hij zei ook dat Anke en ik veel te ongeduldig zijn, iets waar ik hem wel gelijk in moet geven.

Maar het was een enorm leuke ervaring. Zeker gezien het feit dat alles is zoals in de film Eat, Pray, Love. Hij woont heel mooi in een straatje achteraf en heeft een hele mooie tempel achter het huis. De informatie die hij gaf, ach ja, het was gewoon leuk hem te ontmoeten.

Yono zei in de auto: ‘Je maakt je eigen toekomst.’ En zo is het maar net!

Omdat iedereen ziek was die avond (behalve Anke, de meisjes en ik) zijn Anke en ik de volgende dag met de meisjes naar het strand gegaan. Heel erg lekker! Een dagje rustig aan dus.

17 oktober zijn we nog 1 dag met Yono op stap geweest. Eerst naar het strand van Nusa Dua om met een glasbodemboot naar Turtle Island te varen. Leuk! Vooral voor de meisjes.

Toen was het tijd voor nog een high light op mijn to do lijstje, namelijk Tanah Lot. Na een uurtje rijden (en  een heerlijke lunch bij Bali Backery waar ze de lekkerste broodjes en taartje hebben) kwamen we aan in Tanah Lot. Deze prachtige tempel is op een rots in de zee gebouwd. Het ligt aan een ruw stukje kust waar nog meer kleinere tempels gebouwd zijn. Als je nog niet spiritueel bent na zo’n week wordt je het hier wel. Jeetje, wat ontzettend mooi! Het geluid van die golven die op de rotsen slaan, de geur van wierook, de biddende mensen en de uitzichten. In 1 woord geweldig. Ik vond het de mooiste tempel van de hele week.

Uiteraard zitten er omheen allemaal leuke winkeltjes waar je heerlijk af kunt dingen, dus we zijn inmiddels in het bezit van een boel rotzooi!

Toen we wegreden merkte Matt op dat de zon bijna onderging waarop Yono (je weet wel, die van plan b en c) het stuur omgooide en ons naar een plekje 5 minuten van de tempel bracht. Ineens staan we bovenop de rotsen en zien we alleen maar zee, golven en de zon! MAGISCH!

Toen snapte ik Yono! Ik ben inderdaad al gelukkig! Ik stond naar zo’n mooie zonsondergang te kijken met de mensen waar ik van hou! Yono zette er nog een gezellig muziekje bij op van een Balinese artiest die zong; Welcome to my paradise. Yono begon met de meisjes te dansen en het was een uniek moment. Zo een die je nooit meer gaat vergeten.

’s Avonds zijn Gil en ik gezellig samen gaan eten in Seminyak.

Misschien begrijp je nu waarom ik met heimwee terug kijk naar Bali. Maar het is tijd voor een nieuw avontuur, 1 aan de andere kant van de wereld.

(inmiddels in de wolken ergens boven Maleisië)

PS. uiteraard heb je geen internet in een vliegtuig, dus ik post deze tekst nu, terwijl ik op het vliegveld van Kuala Lumpur zit! Love free WiFi!

Waar zal ik eens beginnen....

Dat zijn de woorden waar ik als eerste aan denk!

Gisteren een rustdag ingebouwd. Die op zich al 'bewogen' genoeg was. Want om 11.15 uur plaatselijke tijd was er een aardbeving met een 6,8 op de schaal van Richter. Ik lag in het zwembad met de meisjes. Mijn moeder en Stef kwamen hun huis uit gerend. Heel bizar. Je weet dat het een aardbeving is en toch denk je dat het niet echt gebeurd op dat moment. Het huis stond letterlijk te shaken!
De mannen waren op zee en dat baarde mij zorgen... Maar achteraf hebben zij er niets van meegekregen.
Rond 14.15 uur was er nog een na shock. Nu weet je wel wat er gebeurd en ren je gelijk naar buiten. Deze duurde trouwens niet heel lang. De Balinesen zeggen dat dit de ergste beving was van de laatste tijd.
Ach, dat moet je ook een keer mee hebben gemaakt..... Toch?

Vandaag zijn we voor het eerst met onze gids Yono op stap geweest. En wat een dag was het!
We begonnen op de lokale markt in Denpasar. Erg leuk en druk, maar stinken......

Daarna naar het Nationale Monument van Denpasar. Heel erg mooi. Wat zijn ze hier goed in dingen mooi vervaardigen. Al die budha's en goden. Erg mooi en indrukwekkend.

En toen was het tijd voor mijn lang gekoesterde meisjes droom! We gingen met een dolfijn zwemmen. En wat was het té gek. We gingen naar een groot bassin op zee. De dolfijnen zitten daar in hun privé bassin en doen allemaal 2 groepjes van ongeveer 6 mensen. Ze gaan 1 keer per week de zee in, en komen vervolgens aan het einde van de dag gewoon terug..... Dat vond ik al knap.
Er hing een platvorm in het bassin en daar gingen we op staan. Vida, de dolfijn, heeft toen al zijn trucjes aan ons laten zien. Uiteraard met kusjes, dansjes, bal halen en noem maar op..... Helaas zijn mijn foto's te groot om op mijn blog te plaatsen, maar daar vind ik nog wel wat op. De meisjes vonden het ook heel erg gaaf, maar ook heel erg eng. Toch waren ze blij dat ze het gedaan hebben.
Een once in a lifetime ervaring.........

Als je dan toch onder de indruk bent, dan maar door naar het apenbos in Ubud. Erg leuk! Hele ondeugende beestjes, die overal in en aan zitten. Bij binnenkomst werden meteen de ijsjes die de meisjes hadden gejat. Té grappig! Een mooi bos ook, hoge bomen met onwijze wortelen. Indrukwekkend en een beetje eng bijna...

We vonden het wel weer genoeg indrukken voor 1 dag en gingen richting huis. In de auto begonnen we over Ketut (de Guru uit het boek en de film; Eat, Pray, Love) die in Ubud woont. Onze gids Yono was er 10 dagen geleden nog omdat Ketut nu heel erg populair is. En zei ons zijn huis te laten zien. En..... Daar stond hij! De grote (kleine) Ketut. We zijn uitgestapt om hem te groeten. En hij is gewoon net als op tv. Hij hield onze handen vast en zei dat we mooi waren (mijn moeder, Stef en ik). Hij wilde wel onze handen lezen maar niet op dat moment (het was 6 uur 's avonds). Maar we mogen zondag terug komen!!!!! Helemaal leuk! Het is werkelijk net als in de film! Zo'n ervaring......

Na ja, alles wat ik nu vertel valt uiteraard in het niets bij het bovenstaande, maar hierna zijn we gaan eten bij een Wahrung langs de weg. Heerlijke saté Kambing!
Bij thuiskomst een late duik (het was inmiddels 21.00 uur) in ons zwembad en nog wat chillen.

Morgen weer verder op pad met Yono. Te beginnen met Ubud en Tirta Empul. Ook weer erg veel zin in.
Yono is geweldig. Hij brengt ons overal en wijzigt het plan indien nodig. Hij is gezellig en spreekt Nederlands en Engels. Hij is lekker brutaal waardoor we dus in situaties terecht komen zoals bij Ketut. Heel gaaf dus allemaal.

Nu MOET ik gaan slapen. Over 8,5 uur staat Yono weer voor onze villa......

Weer zo'n geweldige dag voor de boeg.....

Welcome to Paradise....

We zijn er!!! Na een lange, lange reis.... Dat dan wel.....

Afgelopen zondag eerst naar Londen. Dat ging uiteraard prima. We ontdekte dat onze Faya later piloot of stewardess wilt worden. Ze vond de vlucht ge-wel-dig! Tijdens het landen riep ze lachend: 'We gaan bijna vallen!' En na het landen riep ze heel hard; "Nog een keer, nog een keer, nog een keer!" We moesten haar uitleggen dat we het de volgende dag weer gingen doen. Noa zei onderweg dat we héééél hoog zaten en dat we in de ruimte waren. Dat wist zij wel, want dat had ze gezien bij de Umizoomies... (een tekenfilm!)

De Lodge waar we verbleven was uhm........ Nou ja, laat ik zeggen; lekker dicht bij de luchthaven!

Dus maandag was het eindelijk zover. We gingen echt!
De vlucht was niet helemaal vol en Gil en Faya kregen een hele bank en Noa en ik ook. Het ging voorspoedig en de meisjes sliepen de hele nacht. Wij daarintegen...... NIET! En geloof me, 13 uur in een vliegtuig is FUCKING lang.
Eenmaal in Kuala Lumpur moesten we 3 uur wachten voor vertrek. Dat was zo om. Ineens ben je in een andere wereld. Wij zijn nog nooit in Azié geweest, dus dit was geweldig. De mensen, de luchten, het ETEN (heerlijk dim sum 's ochtends vroeg) en.... de toiletten! Allemachtig wat goor. Maar verder was ik eigenlijk al meteen dol op Azié.

Drie uur verder dacht ik even een fractie van een seconde dat ik dood zou gaan voor ik op Bali geweest was, want de landing was vreselijk. Voor diegene die op Bali geweest zijn is dit bekent, maar de aanvliegroute is over zee. Dat is al eng genoeg.... Maar deze landing was daar nog eens bovenop. Ik zat aan het raam en de vleugel aan onze kant ging net niet tegen de grond aan! Waarna de piloot vervolgens vol in de remmen moest om op tijd stil te staan. Hierna gingen mensen klappen en lachen. Iedereen had door dat dit niet heel erg goed ging.... Maar goed, ik leef en ben in het Paradijs terecht gekomen!

Ik hou van Bali! Nu al!

Yono, onze Nederlands sprekende taxi chauffeur is ons komen halen. Hij is heel erg aardig en gezellig. Hij heeft ons naar onze villa gebracht.... Daar vielen we allemaal effe stil. We werden verwelkomt in pure luxe!
Ons terrein is ongeveer 100 x 100 meter met daarop 2 Balinese huizen (Waarvan 1 met twee aparte ingangen) met in het midden een privé zwembad. Onze badkamers (uiteraard ook 3) zijn half open met 2 seperate doushes. De tuin is mooi aangelegd vol Indonesische planten.... Nou ja, ik kan het wel proberen uit te leggen, maar ik zal binnenkort foto's posten. Het is hier prachtig. We komen totaal tot onszelf.
Diezelfde avond gaan we nog even eten in een restaurant langs de weg hier. Faya staat na 5 minuten al op en gaat in haar wagen zitten. 1 minuut later sliep  ze.

Na ons ontbijt (dat voor ons klaar wordt gemaakt in de villa!) en een lange duik in ons zwembad zijn we de buurt gaan verkennen. We kwamen er achter dat dat niet handig is als je niet weet waar je heen loopt en na een 30 minuten lopen hebben we de eerste de beste taxi gepakt en die heeft ons naar het strand gebracht.
Wederom heerlijk! Lekker gegeten, kennis gemaakt met de verkooptechniek van de Balinesen en een lange wandeling langs het strand.
En als afsluiter vandaag: Sushi!

Morgen gaan Matt en Gilbert op Fishing Trip. Wij blijven bij de villa en gaan daarna lekker naar het strand. Een beetje chillen met mijn meiden.
Het is heel erg vermoeiend voor hun en ze houden zich heel erg goed. Ik ben zo trots op ze!
Vrijdag en zaterdag staan er 2 dagen vol excursies met Yono op het programma. We gaan onder andere naar de markt, Nikmat eten, met dolfijnen zwemmen, Ubud, olifanten rijden en Oerang Oetangs kijken en langs het apenbos....... Dus een dagje rust morgen kan geen kwaad!