Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad. Onze Big Trip.
Het begon allemaal toen Stef & Mat hier sliepen afgelopen kerst. Zij vertelden ons dat het best goed te doen is om naar Australië te reizen. En zoals jullie misschien weten, als dat in mijn kop zit, zit het niet in mijn kont en ben ik op zoek gegaan.
Tussenstop, geen tussenstop, waar tussenstop, hoe lang, welke airline. En ga zo nog maar even door. En niet te vergeten, we reizen met 2 kleine kinderen. Mijn lieve, kleine prinsesjes Noa en Faya.
Mijn moeder had al aangegeven graag mee te willen en ook Stef & Mat wilden wel 'thuis' vakantie vieren aangezien zij nu tijdelijk in Engeland wonen. Dus daar gingen we.
Uiteindelijk is het gelukt om op 10 oktober as 7 tickets (naast elkaar!) van Londen naar Bali te boeken met een overstap op Kuala Lumpur te boeken. Hier blijven we 7 nachten in onze prachtige Villa Aya in Seminyak.
Op 18 oktober vliegen we van Bali, via Kuala Lumpur door naar Brisbane, Australië. Hier blijven we 21 dagen. Om vervolgens op 9 november terug te vliegen van Brisbane naar Kuala Lumpur waar we ook nog 3 nachten gaan blijven. Hier heb ik trouwens nog geen accomodatie. Daar maak ik mij ook nog niet druk om, er is zat en we zijn dan met 2 volwassenen minder omdat Stef en Mat langer in Brisbane gaan blijven.
Dus zie hier, mijn droomreis!
Je moet begrijpen dat een deel van mijn familie, aan vaders en aan moeders kant, in Australië woont. Al zolang ik leef . (jaja, nakomertje) Ik kon mij alleen een voorstelling maken van hoe het 'daar' is, in mijn hoofd. Al die jaren kwamen de Aussies wel hierheen maar gingen wij nooit daarheen. Veels te duur!
Tegenwoordig is het nog steeds duur. Zeker met een gezin. Maar.... Nu kan het. Noa is nog geen 5 en heeft dus nog geen leerplicht, wij zijn nu nog jong en Anke heeft nu de kans om toch naar de familie te gaan en hoeft niet alleen naar de andere kant van de wereld te reizen.
Ik hoor wel vaak, van mensen aan wie ik het vertel; 'Jeetje, waar begin je aan met 2 kleintjes!'of 'Dat je dat durft?!' en 'Faya zal het zich niet herinneren later!'
Zelf zie ik het zo niet. Het is juist heel mooi dat wij dit met hen mogen mee maken en ik zal ze proberen zo veel mogelijk mee te geven voor te toekomst tijdens onze reis. Zo vroeg Noa van de week;"'Mam, komt Sinterklaas ook in Bali?'' Ik; ''Nee, schat, dat is te ver weg voor hem, de kindjes hebben daar veel minder speelgoed dan jij..... '' Waarop het ons samen een goed idee leek om wat speelgoed waar de meisjes niet meer mee spelen mee te nemen en daar weg te geven. Een wijze levensles voor een 4 jarige, denk ik. Ook wil ze steeds in haar kinder-atlas Australië en Bali aanwijzen.
Uit ervaring weet ik dat als je maar vaak genoeg foto's kijkt, ook 2 jarige Faya zich dingen zal herinneren. En dan komen we dus eigenlijk uit bij de reden waarom ik ben gaan bloggen.
Op deze manier hou ik een dagboek bij voor Noa en Faya.
Het leek mij een mooi moment, precies 12 weken voor vertrek.
Om de voorpret vandaag helemaal compleet te maken, heeft Stef alvast bij Stardeal (Australische Groupon) al ons eerste uitstapje geboekt, namelijk een boottocht om Walvissen te gaan spotten!
Had ik al gezegd dat ik er zo'n zin in heb? ;-)
