dinsdag 8 november 2011

De mooiste herinneringen zitten in je hoofd

Gister zijn we naar Currumbin Wildlife Sanctuary geweest. Een park waar ze alle Australische dieren hebben en houden. Onze stoere Noa hield een baby Krokodil vast en we zijn natuurlijk met de hele familie op de foto gegaan met Buddha. Een prachtig Koala mannetje!
Na Currumbin zijn we nog even naar het strand van Coolangatta gereden. Coolangatta ligt naast Surfers Paradise en is een leuk en authentiek surfersplaatsje. De meisje werden getrakteerd op McDonalds. Wij hebben nog even afscheid genomen van het strand. De zon (die hier dus in het land onder gaat) ging net onder en het was magisch. De kinderen deden tikkertje met Mat en Stef en Gil en ik namen afscheid van het witte strand met een lange zoen. We keken elkaar diep in de ogen en ik dacht; Ja, de mooiste momenten zitten inderdaad in je hoofd! (oh, mijn God, dit klinkt als een zoet romannetje!)
In de auto terug besefte ik mij hoe gelukkig wij zijn......

Vandaag zou mijn lieve pappa 67 jaar geworden zijn geworden. En wat had ik hem er graag bij gehad, maar ik weet zeker dat hij mee heeft genoten vanaf zijn wolk....
Toen ik vanochtend thuis kwam met een taart en Noa uitlegde dat Opi jarig was, zei ze; Oh, die die in de Hemel ZIT? ;-) Daar zou hij vreselijk om gelachen hebben!
We hebben het gevierd met veel eten, drinken en elkaar. Meer heeft een mens niet nodig (jammer dat je er niet bij was Ted, volgende keer wel! ;-)). We zijn lekker thuis gebleven en ik heb samen met mijn moeder, mijn oom Dick en Noa heerlijk gezwommen. Ook zijn we nog foto's gaan maken van de Flying Foxes (hele grote vleermuizen) langs de weg en werden begroet door 3 grote herten.
Na wat inpakken kwamen Maurits (mijn neef) en Bianca (zijn vriendin) bbq-en. Heel gezellig. Ook kwam er een Possum mamma met haar kindje langs om zaadjes uit het voederbakje te halen. What a perfect way to say goodbye....
Want dat gaan we doen... Morgen om 5 uur gaat de wekker om naar de luchthaven van Coolangatta te vertrekken. GADVERDAMME! Zo geen zin in. Ik zal iedereen, maar vooral mijn nichtje Stef, zo missen. Ze is een goede vreindin van me geworden en we zitten volledig op 1 lijn. Gelukkig komt ze na de feestdagen weer naar Europa. En mijn tante en oom, die zo gastvrij voor ons zijn geweest. Maar ook de mensen die we hier ontmoet hebben. Hailee, Tim en de kinderen, Stephanie, Peter en Dion, Tamara, Kate en zo kan ik nog wel even door.
We komen terug binnen een paar jaar. Australie is prachtig en we hebben pas een speldenknop gezien van dit enorme land.

Nu ga ik slapen. Het is hier nu 22.26 uur en ik heb nog wat in te pakken ook.

Dag, Australie. Tot ziens.